دستانم رابه سوی آسمان گشودم:

چون سرشاخه های نخل رادیده بودم

برذات یگانه ی او توکل کردم:

چون مورچه ای دانه ای رابه بالای دیواررسانید.

زندگی رادوست دارم؛

عاشق شدن ازلحظه ی تولد پروانه نیست؛

عشق بی خبر می آید....گل من!